lunedì 10 febbraio 2014

"L'omu e lu tarrenu"

Agghju deccisu d'agghjunghì calchi cosa di nou in chistu blog, cussì aemu no solu proverbi ma puru alti cosi chi sò sempri di la Gaddura, come li mutti e lu magnà e alti cosi chi s'aggnugnarani in caminu :)
Ogghji cumincemu cu una poesia di Bastianu Sanna, cunnottu come Cucchjari.
Una poesia chi faedda di comu l'omu volarìa esse lu patronu di la tarra ma cussì no è e cussì no pò esse.
Bona lettura!

"L'omu e lu tarrenu"
Lu tarrenu di l’omu si ni ridi
candu dici ch’è iddu lu patronu
chi paricchji illa tarra sinni idi
patroni chi li dani l’abbandonu.
Cantu dispetti facini e istridi
pa un pezzu di tarra o malu o bonu
chi dugn’unu patronu vó istà
e di patroni la tarra non n’ha.

L’omu di cunsiderà mai v’ arrea
chi li tocca a paldì fundu e caparra
Paricchji tra frateddi sinni brea
e calchi volta ancora sinn’affarra
palchì dugnunu vó dì “tarra mea”
invecci è l’omu lu ch’è di la tarra
L’odiu e la fanfarra in chistu mundu
cunsumi tuttu in un fossu proffundu.

In chistu mundu pal patronizzà
l’omu mai pal sempri si manteni
chi paricchji la tarra autu n’à
di patroni a cal’anda e a ca’ veni
Lu tarrenu si lassa calcicà
e cu li frutti soi ci susteni
ma dachì veni l’ultimu minuttu
la tarra a supra e l’omu dà a suttu

Tuttu chiddu cumandu senza frenu
ch’aìa illa so’ ita acquìstatu
dapoi lu ch’è soiu è tuttu angenu
appena chi nill’esci lu fiatu
no sa chi dugna palmu di tarrenu
chissà cantu patroni ha cambiatu
e tutti ani lassatu la so’ palti
di li bè soi a gudissilli l’alti.

Si palti l’omu da chissa rasgìoni
si de’ cridé di nudda possidenti
chi l’omu ogghji pussedi un milioni
e dumani è patronu di nienti
Cesare, Carlo Magno e Napoleoni
erani ricchi ed erani potenti,
possidenti di Regni smisurati
però l’ani ancor’iddi abbandunati.

Ci so stati li ch’ani furatu
pal piddassi illu mundu perra e palti
e d’intaressu n’ani ammuntunatu
maccari a folza d’inganni e di falti
però dapoi tuttu ani lassatu
lu ch’era soiu e lu ch’era di l’alti
la palti soia risulta soltantu
setti palmi di tarra in campusantu.

L’omu cantu sta viu pensa e credi
ch’è tuttu soiu lu ch’ è cumandendi
invecci lu tarrenu chi pussedi
sinni dè ridì candu lu ’ntendi
Prima la tarra sta sutt'a li pedi
dapoi l’omu a la tarra s’arrendi
Patronizzendi l’omu è un lioni
però la tarra suttu sillu poni.

Paricchji chistioni di mal vessu
più di tutti faci l’omu avaru
par un palmu di tarra n’è suzzessu
dui frateddi d'ammazzassi tra paru
L’omu ingoldiziosu a lu ’ntaressu
mancu lu sangu soiu à cussì caru
Dapoi ancora avvaru e inguddossu
veni a paranni in un fundu di fossu.

Chiddu dossu di l’omu ben vistutu
culchendi in lettu soffici e adattu
veni dapoi in tarra sippillutu
e lassa a l’alti tuttu lu ch’à fattu
e la sò senda li dà pocu agghjutu
si li tocca scontà calche misfattu
di tuttu lu ch’à fattu a mala fidi
a diffindillu nisciunu v’è bonu

 Lu tarrenu di l’omu sinni ridi
 candu dici ch’è iddu lu patronu.

Bastianu Sanna, noto Cucchjari

Nessun commento:

Posta un commento